Ortaköy’ün meşhur “fidancısı” veya “gülcüsü” Vasil, 1860 yılında Drekaloviç Biraderler adıyla Dereboyu’nda büyük bir sera ve çiçek bahçeleri kuran ailenin üyesiydi. Ortaköy Deresi’nin kıyısında kurulu aile fidanlığını cumhuriyet döneminde de yaşatan ve yetiştirdiği türlü orman ve bahçe bitkilerini İstanbullularla buluşturan Vasil’in ünü, 1920’lerin sonunda başkente de ulaşmıştı. Fazıl Dalay’ın aktardığı bilgilere göre, 1927’de baştan aşağı imar ve çevre düzenleme faaliyetlerinin sürdüğü Ankara’nın çiçek ihtiyacını karşılamak üzere, Ortaköylü Vasil’in serasından yararlanılmış ve buradan başkente birçok fidan götürülmüştü.

Fidancı Vasil, başta çam ve gül çeşitleri olmak üzere, manolya, kaktüs, leylak, bodur meyve ve yemiş ağaçları gibi birçok bitki türünü yetiştirir ve satardı. Serasında ve bahçelerinde bulunan bitki türleri hakkında gazetelere düzenli ilan verir, bastırdığı çiçek kataloglarını ise talep eden “bahçe meraklılarına” postayla gönderirdi. Ortaköy’de yetişmiş sayısız çocuğun bahçesine girip çıktığı, yetişkinlerin ise salonlarını ve balkonlarını süs bitkileriyle donattığı Vasil Drekaloviç, Ortaköy ve çevresi beton ve asfaltla doluncaya kadar uzun yıllar Boğaziçi’nde çiçekçilik yapmayı sürdürdü.

Fazıl Dalay, “1928 Senesinde Atatürk’ün Ankara Bahçeler Müdürlüğü Serasına Gelip Çiçek Alması”, Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, c. III, s. 9 (1987): 691-694.
Vasil Drekaloviç, Büyük Ankara Fidan Bahçesi (Umum Fidan Kataloğu, No. 14, 1940).
Vasil Drekaloviç, Numune Büyük Ankara Fidan Bahçesi (Umum Fidan ve Gül Kataloğu, 1946-1947).