+90 (212) 347 24 25

Benim de anlatacaklarım var!

Dalyan, uygarlık tarihinin bilenen en eski balık avlama araçlarından biridir. Dalyan kurup balık avlama işine yaygın olarak “dalyancılık” denir. Marmara ve Karadeniz kıyıları ile İstanbul ve Çanakkale Boğazlarında yüzlerce yıldır dalyanlar kurulurken, İstanbul’daki dalyancılığın tarihi de Bizans dönemine kadar uzanır. Evliya Çelebi, 17. yüzyılda İstanbul’da 300 dalyan olduğunu aktarır, Devedjian ise 20. yüzyılın başında bu sayının 52 olduğunu. Bunlardan biri de, Bebek dalyanıdır.

Reşad Ekrem Koçu, “Boğazın en eski dalyanlarından biri” olduğunu söylediği Bebek dalyanı hakkında daha ayrıntılı bilgiler için, İstanbul’un Eski Balıkhane Müdürü Karekin Deveciyan’a başvurur:

“Vapur iskelesinin alt tarafındadır, hududu Kayalar önünden Arnavudköyü akıntı yerinde kâin Hanım Sultanlar Sarayının alt başına kadardır. Yazın mart ortalarından haziran sonuna, kışın teşrini evvel (ekim) başından kânunlara kadar (aralık, ocak) kurulur. Uskumru, çiroz, lüfer, kefal, kolyos, ilarya, palamut vesâir balıklar avlanır. Dalyanın devam ettiği müddetçe hududu dahilinde sair balıkçılar avlanamaz. Bu dalyana tâbi, vapur iskelesinin üst tarafında bir de Voli yeri vardır.”

19. yüzyıl sonu itibariyle Bebekli İbrahim Reis ve ortaklarına ait olan Bebek dalyanı, 1980’lere kadar Boğaziçi’nin sularında dimdik ayakta kalmayı başardı.

Dorukhan Biçer vd., “İstanbul Boğazı’nda kurulan son dalyanlar: Av kompozisyonu birim av gücü ve bazı ekolojik indeksler”, EGEJFAS Ege Su Ürünleri Dergisi, s. 37(2) (2020): 125-133.
Karakin Deveciyan, Balık ve Balıkçılık (Dersaadet: 1331), 298-299, 417-427.
Reşad Ekrem Koçu, “Bebek Dalyanı”, İstanbul Ansiklopedisi, c. 3 (İstanbul: 1960): 2333-2334.

Fotoğraflar, Belgeler, Kupürler