Beşiktaş’ın kuzey mahallelerinden ilk etabı 1950’de yerleşime açılan Levent’in ardından, bölgedeki ikinci toplu konut programı Etibank tarafından Etiler Yapı Kooperatifi ile hayat bulmuş, 1956’da günümüz Etiler mahallesinde yerleşim başlamıştı. 1960’larda Nisbetiye Caddesi çevresi ile Bebek sırtlarında yeni konutlar ortaya çıkana kadar, etrafı geniş yeşil alanlar, tarlalar ve mandıralarla dolu olan Etiler’in ilk sakinleri, temel ihtiyaçlarını ya kendi küçük çarşılarındaki birkaç dükkandan ya da görece daha zengin sayılabilecek Levent Çarşısı’ndan karşılıyorlardı.

Yıldızçiçeği Sokak’ın Nisbetiye Caddesi’yle buluştuğu köşedeki Etiler Çarşısı’nda, o dönem için temel ihtiyacı karşılayacak sadece birkaç dükkan vardı. Zaten bugün Uçaksavar Sitesi’ne ve Rumeli Hisarüstü’ne kadar uzanan cadde, daha uzun yıllar Bebek Yokuşu’nun ötesine geçmeyecekti. Caddenin sona erdiği noktada, Etiler otobüslerine ait plantonluğun karşısında ise birkaç dükkan daha bulunuyordu. Burası, Etiler ahalisinin “aşağı çarşı” veya “küçük çarşı” ismiyle andığı ikincil alışveriş bölgesiydi. Küçük çarşıdaki bu dükkanlardan biri, 1950’lerin ikinci yarısı itibariyle mahallenin ilk sakinlerinin ekmeklerini üreten Etiler Fırını’ydı.

Lokman Ataberk tarafından işletilen Etiler Fırını 1956-1957’de açıldı. 1960-1961’de Selahattin Selimoğlu fırına ortak oldu ve 1965’te Keçeli ailesine devredinceye kadar Etilerlilerin ekmeklerini onun ustaları pişirdi. Bu tarihten itibaren Keçeli ismiyle anılmaya devam eden fırın Etiler sakinlerini ekmek almak için Levent’e kadar gitmekten kurtarmış, hatta evlerde hazırlanan börekleri ve güveçleri pişirerek komşularının sofralarına önemli katkı bir sunmuştu.

Yıllar içinde kent büyüdükçe Etiler Çarşısı kimliğini kaybetti, mahallenin ilk esnafı ise dükkanlarını başkalarına devretti. Buna karşın Etiler’in ilk fırını, 2020’lere gelindiğinde hâlâ Nisbetiye Caddesi ile Bebek Yokuşu’nun kesiştiği noktada, üstelik kapısında Etiler Fırını tabelasıyla mahallenin ilk yıllarından kalan sıcak bir iz olarak yaşamaya devam ediyor.

Selcan Çağlar, Etiler Bir Mahalle Öyküsü (İstanbul: 2022): 125, 142.