1898’de İstanbul’da dünyaya gelen Faruk Nafiz Çamlıbel, ilk ve ortaöğrenimini Bakırköy Rüşdiyesi ile Hâdika-i Meşveret İdadisi’nde tamamladı. Daha sonra Tıp Fakültesi’ne başladıysa da, dördüncü sınıfta mezun olmadan okuldan ayrıldı. 1922-1932 yılları arasında Kayseri’de ve Ankara’da edebiyat öğretmenliği yaptıktan sonra İstanbul’a döndü ve Vefa Lisesi, Kabataş Erkek Lisesi ve Arnavutköy Amerikan Kız Koleji’nde öğretmenliğe devam etti.

Genç yaşta şiir yazmaya başlayan Çamlıbel, 1918’de ilk şiir kitabını yayınladı ve eserleri dönemin edebiyat mecmualarında yer buldu. 1922 sonrasında şiirlerini hece vezniyle kaleme almaya başlayan, sade Türkçecilik akımını benimseyen ve Anadolu kültürünü ön plana çıkarmaya başlayan şairin, bu anlayışla yazdığı en ünlü şiiri Han Duvarları oldu.

Türk Edebiyatı’nda Beş Hececiler isimli grup içinde anılan Çamlıbel’in, mizahi bir dille ülke sorunlarını işlediği ve zaman zaman ülke siyasetini hicvettiği eserleri de vardı. 1946’da siyasete girdi ve 27 Mayıs Darbesi’ne kadar Demokrat Parti’den milletvekilliği yaptı. Darbenin ardından tutuklanarak Eylül 1961’e kadar Yassıada’da hapis yatan Çamlıbel, suçsuz bulunup salıverilmesinin ardından bir daha fiilen siyasete girmedi.

Boğaziçi’ne tutkun edebiyatçılardan olan Faruk Nafiz Çamlıbel, vapurla İstanbul’da gezmekten, pek çok durakta inip iskele kahvelerinde briç ve prafa oynamaktan keyif alan biriydi. Kabataş Erkek Lisesi’nde öğretmenlik yaptığı 1935 senesinde Akıntıburnu’nda bir apartmana yerleşmişti. Yassıada’daki mahkumiyeti tamamlandıktan sonra ömrünün geri kalanını yine Arnavutköy’deki bu evinde geçirdi ve 1973’te hayata gözlerini yumdu.

Vefatının ardından yıllarca öğretmenlik yaptığı Kabataş Erkek Lisesi’nde, kişisel eşyalarının sergilendiği bir müze kuruldu.

Halil Hadi Bulut, “Faruk Nafiz Çamlıbel”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, c. 8 (İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 1993): 195-196.
Salâh Birsel, Boğaziçi Şıngır Mıngır, 2. bs. (Ankara: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 1981), 309.