Yazar, çevirmen ve edebiyat eleştirmeni Vedat Günyol 1911’de Fatih’te dünyaya geldi. 1934’te Saint Benoit Fransız Lisesi’nden, 1938’de İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden mezun oldu. Hukuk alanında doktora yapmak üzere gittiği Paris’te, Halide Edip ve Adnan Adıvar’la dostluk kurdu ve onlarla ortak çeviriler yaptı. Çevirileri 40’lı yıllar itibariyle gazetelerde ve mecmualarda yayımlanmaya başladı. 1939’da İstanbul’da, daha sonra da Ankara’daki bazı okullarda Fransızca öğretmenliği yaptı. 1972’deki emekliliğine kadar zaman zaman avukatlık ve yayıncılıkla uğraşsa da, eğitimciliğe ve çevirmenliğe hiç ara vermedi.

Vedat Günyol, ömrünün önemli bir kısmını Beşiktaş’ta geçirdi. Kendi tabiriyle “Yıldız sırtlarında” bir aile konakları vardı. Çocukluk arkadaşlarından biri ise, kendisi gibi Beşiktaşlı olan edebiyatçı Cahit Sıtkı Tarancı’ydı. Hatta Tarancı’nın meşhur Abbas şiirinde “Beşiktaşlı kız” ismiyle andığı platonik aşkı, Vedat Günyol’un kardeşi Mihrimah’tı (Cemiloğlu). Günyol, arkadaşının kız kardeşine karşı tutulduğu bu aşkı, bir gece vakti Paris sokaklarında sohbet ederken bizzat Tarancı’dan öğrenmişti.

Kaleme aldığı anılarında, çocukluk ve gençlik yıllarının Beşiktaş’ını, özellikle Yıldız ve Abbasağa çevresini yer yer tasvir eden Günyol, ömrünün diğer kısmını Bostancı’daki evinde geçirdi. 1964’te Devrim Yazıları adlı bir çevirisi yüzünden, 1971’de de Komünist Parti’nin kurucuları arasında olduğu iddiasıyla iki defa yargılandı. Yaşamı boyunca pek çok önemli eseri Türkçeye çeviren ve nice öğrenci yetiştiren Vedat Günyol, 2004 yılında hayata gözlerini yumdu.

Mehmed Kemal, “Abbas’tan Bu Yana…”, Cumhuriyet, 24.05.1993.
Vedat Günyol, Daldan Dala (İstanbul: Adam Yayıncılık, 1982).