Ziya Osman Saba, Beşiktaş’ta dünyaya gelen ve eserlerinde Beşiktaş’a da yer veren şairlerden biriydi. Dedesinin Hayrettin İskelesi’ne yakın bir konumdaki yalısında 1910 yılında doğan Ziya Osman, erken yaşta annesini kaybettikten sonra 1918-1919’da Galatasaray Mekteb-i Sultanisi’ne yazıldı. Burada tanıştığı Yaşar Nabi (Nayır) ve Cahit Sıtkı (Tarancı) aracılığıyla edebiyata karşı ilgisi daha da arttı. 1936’da Hukuk Fakültesi’nden mezun olduktan sonra bir süre Emlak Bankası’nda görev yapsa da, tayin olduğu Ankara’dan İstanbul’a dönerek 1945 sonrasında tashih işlerinde çalıştı. 29 Ocak 1957’de İstanbul’da hayata gözlerini yumdu.

İlk şiirleri 1927’de Servet-i Fünun’da yayımlanan Saba, Yedi Meşale topluluğunun genç üyelerinden biriydi. Yaşamı boyunca kaleme aldığı şiirleri ve düz yazıları Meşale, Yücel, Pınar, İçtihat gibi dergilerde yayımlansa da, Varlık dergisinin çıkmasıyla birlikte okuyucularına daha ziyade bu dergi üzerinden ulaştı. Saba’nın Beşiktaş’ı da ilgilendiren iki önemli eseri ise, doğup büyüdüğü muhitinde tanıklık ettiği mekanların ve insanların tasvirlerinin bulunduğu Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi ve Değişen İstanbul’du. Saba bu iki önemli eserinde, İstanbul’da yaptığı gezilerden hareketle kaleme aldığı hikayeleri toplamış ve Beşiktaş’tan da ziyadesiyle söz etmişti.

Abdullah Uçman, “Ziya Osman Saba”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, c. 35 (İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 2008): 330.
Dinçer Apaydın, İbrahim Özakman, “Öyküyle Yazmak, Şiirle Silmek: Ziya Osman Saba’nın Öyküleriyle Şiirlerinde Nostalji ve Melankoli”, Söylem Filoloji Dergisi, c. 5, s. 2 (2020): 459-472.
Gökay Durmuş, “Ziya Osman Saba’nın Şiirini Biyografik Eleştiri Yöntemiyle Okumak”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, c. 7, s. 33 (2014): 110-119.