1960 öncesi Arnavutköy’de, Aya Paraskevi adlı kutsal suyu akan iki ayazma bulunuyordu. Bunlardan biri, Satış Meydanı Sokak ile Kamacı Sokak’ın kesiştiği köşede, diğeri ise Aya Taksiarhi Rum Ortodoks Kilisesi’nin avlusundaydı. Kilise avlusunda bulunan ayazma günümüze kadar ulaşmayı başarsa da, Kamacı Sokak’ın köşesindeki komşusu ne yazık ki 1960’tan önceki bir tarihte metruk halde kalmıştı.

Reşad Ekrem Koçu’nun İstanbul Ansiklopedisi’nin 1960’ta basılan üçüncü cildinde bu iki ayazma hakkında bilgiler veren Hakkı Göktürk’ün aktardığı kadarıyla, Kamacı Sokak’ın köşesinde kalan Aya Paraskevi Ayazması’nın girişi bu tarihte kaldırımın üzerindeki demir bir kapakla kapatılmış haldeydi. Göktürk, ayazmanın metruk bir durumda olduğunu ve suyunun kilise avlusundaki diğer ayazmaya bağlandığını aktarırken, içeride geniş ağızlı ve derin bir kuyunun bulunduğunu da tarifine eklemişti.

Kilise avlusu içinde bulunan diğer Aya Paraskevi Ayazması’na ise, yine Göktürk’ün verdiği bilgilere göre altı basamaklı taş bir merdivenle iniliyordu. Kilisenin mütevelli heyeti, 1939 yılında buraya iki musluklu mermer bir tekne yaptırmıştı ve buraya ulaşan su, el tulumbasıyla adaşı olan karşı köşedeki ayazmadan çekiliyordu. Panayırı 26 Temmuz tarihinde yapılan Aya Paraskevi Ayazması’ndan çıkan suyun kuşaklar boyu göz hastalıklarına iyi geldiğine inanıldı.

“Ayia Paraskevi Ayazması”, Dünden Bugüne Beşiktaş (İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları, 1998): 228.
Demet Kılınç Çimen, Halk İnanışları Açısından İstanbul’daki Kilise ve Ayazmalar (Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2010), 85-86.
Hakkı Göktürk, “Ayia Paraskevi Ayazması”, İstanbul Ansiklopedisi, c. 3 (İstanbul: 1960): 1543.