1969 itibariyle yıllarca Ihlamurdere Caddesi üzerinde yumurta, yoğurt, salça gibi temel gıda ürünleri satan, 1994’den 2018’e kadar Türkali mahallesinin muhtarlığını yapan Ahmet Bayraktar, semtin sakinleri fakat özellikle de çocukları ve gençleri tarafından özel olarak sevilen bir esnaftı.

1953 yılında Beşiktaş’ta Karakol Sokak’ta dünyaya geldi. 2 yaşında semtinden ayrılıp Şanlıurfa’daki ailesinin yanına gitse de, 1969’da Beşiktaş’a geri döndü ve yumurtacılığa başladı. Mahallede neredeyse herkesin birbirini tanıdığı bu yıllarda, kendisinden alışveriş yapanların hanelerinde kaç çocuk varsa, o çocuklara mutlaka birer şeker veya sakız hediye eder, bu tatlı hediyeleri yumurtalarla birlikte aynı kesekağıtlarının içine koyardı. Onun bu nazik davranışı, mahalledeki çocuklar tarafından önce “Şekerci Yumurtacı” lakabıyla anılmasını, zamanla da adının “Yumurtacı Ahmet” olmasını sağladı. Hatta kendisi de bu lakabı öylesine benimsemişti ki, kişisel nüfus bilgilerini Yumurtacı Ahmet Bayraktar olarak yeniden düzenletti ve layık görüldüğü lakabını resmi ismine dönüştürdü.

Onun şekerlerle, sakızlarla, tatlı diliyle, güler yüzüyle beslediği, sevdiği, koruyup kolladığı çocuklar, aynı sokaklarda büyüdü, hayata atıldı, çoğu da içinde yetiştikleri muhitin kulübünün, yani Beşiktaş JK’nın sıkı birer taraftarı oldu. Tıpkı Yumurtacı Ahmet amcaları gibi. Karakartalları Dolmabahçe’de seyretmekle yetinemeyecekleri vakit geldiğinde ise, deplasman yolculuklarına çıkmaya başladılar. Tabii bu yolculukların hiç de azımsanmayacak maliyetleri vardı ve her şeyden evvel gidilecek kente kaldırılacak otobüslerin temin edilmesi gerekiyordu. Yıllarca deplasman yolculukları, taraftarların kendi aralarında topladıkları para ve yaptıkları organizasyonla hayat bulsa da, zaman zaman kulüp yöneticilerinden ve mahalledeki “büyüklerden” destek alınması da gerekliydi. İşte 80’li ve 90’lı yıllarda Beşiktaş taraftarının deplasmana gideceği otobüsleri temin eden mahalle büyüklerinden bir de Yumurtacı Ahmet’ti.

1994 itibariyle Türkali muhtarı olan Bayraktar, bu görevi üstlenmeden evvel de tıpkı bir muhtar gibi semtte sevilen, itibar edilen, sözü geçen bir esnaftı. Kendisinin de siyah beyazlı kulübe karşı sevgisi, çocukluk yıllarına tanıklık ettiği gençlere destek olmasını zorlaştırmadı. Nice deplasman maçına, onun organize ettiği otobüslerle gidilip gelindi. Esnaf olarak müşterilerinin, muhtar olarak mahalle sakinlerinin, taraftar olarak da Beşiktaşlı gençlerin biricik Yumurtacı Ahmet’i, 2018 yılında hayata gözlerini yumdu.

Şeref Yılmaz’la 13 Ocak 2022 tarihinde Şişli’de yapılan sözlü tarih görüşmesi.
“Çarşı dükkan mı ki kapatılsın?”, Radikal, 29.05.2008.
Cengiz Erdil, “İki komşu mahalle Muradiye ve Türkali”, B+ Dergisi, s. 18 (2012): 66-71.