Dikilitaşlılar, İETT tarafından mahallelerine konan ilk otobüs hattına 1952 yazında kavuştular. Yıllar boyu numarası değişmeyecek bu hat, Ağustos 1952 itibariyle haftanın 6 günü Dikilitaş-Ihlamur-Sirkeci arasında çalışmaya başlamış, gördüğü ilgi üzerine birkaç yıl içinde pazar günlerine de sefer konması kararlaştırılmıştı.

Dikilitaşlıları Sirkeci’ye getirip götüren bu hattın Suriçi’ndeki ucu, muhtemelen 60’lı yıllarda Eminönü’ne çekildi. Nitekim Ekim 1970’te bazı hatların değişen güzergahları gazetelere yansıdığında, Dikilitaş-Eminönü otobüslerinin yolunda da değişim olduğu görülüyordu. Yeni güzergaha göre, Dikilitaş’tan kalan 26 numaralı otobüsler Ihlamur, Teşvikiye, Akaretler üzerinden Dolmabahçe’ye inip, Tophane ve Karaköy’ü geçerek Eminönü’ne varıyor; dönüşte ise Karaköy, Dolmabahçe ve Barbaros Bulvarı üzerinden Darphane’ye dönerek Dikilitaş’taki son durağına geliyordu.

1980’lerin başında Dikilitaş-Eminönü otobüsleri bir süreliğine ring seferi yapmaya başlamış ve Eminönü’nden kalkan araçlar Karaköy-Beşiktaş-Yıldız-Darphane-Ihlamur-Maçka-Kabataş-Karaköy-Eminönü güzergahını takip etmişti. Bu yıllarda hattın terminali Eminönü olduğu için, Leyland marka 26 numaralı otobüsler tek yönlü ringe dönmüş ve Dikilitaş’ı transit durak olarak kullanmaya başlamışlardı. Ancak bu uygulama fazla uzun sürmedi ve 26 numara yeniden Dikilitaş-Eminönü arasında gidiş gelişli çalışmaya devam etti.

“Aksayan seferler”, Milliyet, 27.07.1951.
“Dikilitaş-Eminönü otobüsleri ring seferlerine başlıyor”, Milliyet, 08.06.1981.