Arnavutköy’ün kentsel ve mimari dokusunu değiştiren en önemli olaylardan biri, 1987-1988 yıllarında inşa edilip yalıların denizle ilişkisini kesen ve “kazıklı yol” olarak anılan karayolu oldu.

Bedrettin Dalan’ın Anakent Belediye Başkanlığı zamanında hayata geçirilen bu proje, günden güne kalabalıklaşan ve trafik sorunu büyüyen kentin Boğaz hattındaki trafik sıkışıklığına bir çözüm olarak planlanmıştı. Dalan’ın “benim bulduğum formül” diye söz ettiği kazıklı yol çalışmaları önce Sarıyer-Çayırbaşı arasında, ardından da Arnavutköy’de uygulamaya kondu. Ne var ki, Arnavutköy’deki kazık çakma işlemi sırasında bazı tarihi yapıların kapıları düşüp, yalıların arası açılmaya başlayınca inşaat bir süreliğine durduruldu. Kazıklı yolun anayasaya aykırı olduğu yönünde şikayet ve başvurular yapılsa da inşaat kaldığı yerden devam etti ve Arnavutköy’deki 200 metrelik kazıklı yol Mart 1988’de törenlerle açıldı.

İstanbul’un her geçen gün artan insan ve araç kalabalığı karşısında, Arnavutköy ve diğer sahil mahallelerinde yapılan kazıklı yolların trafiği ne kadar rahatlattığı tartışmalı olsa da, bu yolların ardından geriye denizle ilişiği kesilmiş yalılar ve bozulmuş bir Boğaziçi çehresi kaldı.

Füsun Özbilgen, “İstanbul’a paralı yol”, Cumhuriyet, 14.01.1987.
Kemal Küçük, “Yalılar çatlayınca ‘kazıklı yol’ durdu”, Cumhuriyet, 24.07.1987.
Kemal Küçük, “Kazıklı yol bandoyla açıldı”, Cumhuriyet, 21.03.1988.