1930’ların Beşiktaş’ında beş sınıf düzeyinde eğitim veren 13 okul vardı. Nişantaşı’ndan Bebek’e kadar uzanan bu okullardan biri de, Balmumcu Çiftliği içindeki Dumlupınar Yatı Mektebi’ydi ve yetim çocukların eğitiminin yanı sıra, trahom rahatsızlıkları olanlar için de aynı zamanda bir tedavi merkezi işlevi görüyordu. Yalnızca İstanbul’dan değil, Edirne’den ve bazı Anadolu kentlerinden öğrencilere kucak açan okul, 1938-1939’a kadar onlara hem temel dersler hem de mesleki ve sanatsal eğitim sundu. 1938-1939’da lağvedildikten sonra, son öğrencileri başka yatılı mekteplere dağıtıldı. Trahomlu çocuklar ise, çiftlikte kendileri için açılan klinikte bir süre daha tedavilerine devam ettiler.
“Balmumcu Dumlupınar yatı mektebi müdürlüğünden:”, Cumhuriyet, 09.01.1931.
“Eski Mülkiye Binasında İlkmektep Açılacak”, Tan, 16.06.1937.
“Dumlupınar Okulunu Bitirenler”, Tan, 15.06.1938.
Necdet Sakaoğlu, “Eğitim – Cumhuriyet Dönemi”, Dünden Bugüne Beşiktaş, ed. Nuri Akbayar (İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları, 1998), 262-263.